Ten wynalazek zrewolucjonizował sposób wykorzystania gazu w miastach i zmienił ich kolor nocą.

Początkowo gazowe latarnie miejskie i domowe lampy dawały słabe światło o żółtawej barwie. Dopiero dzięki pracy wiedeńskiego uczonego i aptekarza ulice miast i wnętrza domów rozświetliło światło o niespotykanej dotąd mocy i barwie.

Karl Auer von Welsbach pracował na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie badał pierwiastki chemiczne. Odkrył, że niektóre z nich świecą, podgrzane w wysokich temperaturach. Postanowił wykorzystać to zjawisko w swoim wynalazku – na siatkę z bawełny naniósł w precyzyjnych proporcjach pierwiastki tor (99%) i cer (1%). Taka siateczka po nałożeniu na palnik gazowy, który ją podgrzewał, zaczynała świecić pięknym, białym światłem. Ze względu na kształt i użyty materiał, wynalazek wtedy równie przełomowy, co dziś odkrycie diody LED, zwany był siatką, koszulką, a nawet… pończochą Auera.