Ten wynalazek zrewolucjonizował sposób wykorzystania gazu w miastach i zmienił ich kolor nocą.

Początkowo gazowe latarnie miejskie i domowe lampy dawały słabe światło o żółtawej barwie. Dopiero dzięki pracy wiedeńskiego uczonego i aptekarza ulice miast i wnętrza domów rozświetliło światło o niespotykanej dotąd mocy i barwie.

Karol Auer von Welsbach pracował na uniwersytecie w Wiedniu, gdzie badał pierwiastki chemiczne. Odkrył, że niektóre z nich świecą, podgrzane do wysokich temperaturach. Postanowił wykorzystać to zjawisko w swoim wynalazku – na siatkę z bawełny naniósł w precyzyjnych proporcjach sole pierwiastków toru (99%) i ceru (1%). Taka siateczka po nałożeniu na palnik gazowy, który ją podgrzewał, dzięki rozłożeniu soli do odpowiednich tlenków zaczynała świecić pięknym białym światłem. Ze względu na kształt i użyty materiał, wynalazek zwany był siatką, koszulką, a nawet… pończochą Auera.