Najpopularniejszą formą wykorzystania gazu ziemnego do napędu pojazdów mechanicznych jest sprężony gaz ziemny (ang. Compressed natural gas – CNG), który jest tankowany w formie gazowej do zbiorników pojazdów pod ciśnieniem ok. 200-250 barów. W porównaniu do paliw konwencjonalnych cechuje się niską emisją zanieczyszczeń, a wartość kaloryczna 1 Nm³ jest porównywalna do 1 l benzyny.

Stacje CNG zazwyczaj zasilane są z sieci gazowej średniego lub wysokiego ciśnienia, choć coraz częściej powstają stacje w technologii LCNG, które umożliwiają tankowanie paliwa gazowego w dwóch formach: CNG i LNG (skroplony gaz ziemny, ang. liquefied natural gas).

W takim przypadku stacje nie potrzebują dostępu do sieci gazowej, lecz wyposażone są w zbiorniki kriogeniczne LNG. Gaz w formie ciekłej przy pomocy pomp kriogenicznych jest tankowany bezpośrednio do zbiorników pojazdów lub trafia do parownic, gdzie zostaje zregazyfikowany.

CNG wykorzystywany jest przede wszystkim do zasilania pojazdów osobowych, ciężarowych czy autobusów komunikacji miejskiej, z kolei LNG, ze względu na masywne zbiorniki kriogeniczne, używany jest głównie w ciężkim transporcie drogowym oraz w jednostkach pływających.